...KIZ KULELERDE KURUDU...
Izdırabın ilgili hali dans eder süresiz
Suyun kırılganlığına yansır tenin ışıkları Sırçadır o anda saray yıkılmaya meyilli Kara bağlamış başlardan sarkar kırıkları Kız kurur çirozdan öte gider elleri Kulelere asılır şanlı öykünün gizli sözleri Sarnıçlardan damıtılır hüsran tınıları Kocaman kalabalıklara karışır eski defterleri Gülümsedikçe kırışır sayfalar derinden Sustukça konuşur gece yıldızı inceden Çalar kendini yerlere gökten kayıp Kimsesizlikle uğraşır durur ezelden Muhteşemliğinde salındıkça izbelik Sırtına vuruldukça aşkın uzaklığının sarısı Savaş meydanlarından daha da kızıllaşır ortalık Sanılır kükremiş göğün sıcak tanrısı Mücadele etmeden korkuya kurban gidene Ellerinde tuttuğunu sandığı kader sillesine Boyun eğişlerin en hicran seslisi yerleştikçe Maviden çıkar deniz döner zümrüt yeşiline Bilinmeyen zamanadır bakınca yolculuk Bakmadan da bilir yüreği büyümeyi öğrenmişler Belki ummanda küçük bir noktaya dönüşmüştür Ama sonunda yapılışına sevgiden tuğlalar dizmişler ASLI DEMİREL... |
YAZMAK SİZE YAKIŞIYOR
İSTANBULU,KIZ KULESİNİ ÖZLETTİNİZ BANA
GÖNÜL SOFRAMA BEKLERİM EFENDİM