...................................

bil
sensiz dışarılarda adım atmıyorum
atamıyorum içimden sana dair bir dokunuşu
sana ait ne varsa başucumda saklıyorum
yanıbaşımda büyütüyorum sen adını
sen tadını damarlarım da hissetsin diye ruhuma teslim ediyorum




bil
olmadığın şehirlere uğramıyorum
çilek kokulu dudaklarının değmediği çeşmelerde su içmiyorum
ellerinin dokunmadığı ekmeğe uzanmıyorum hiç
seni bana hatırlatmayan bir davranışa yönelmiyorum kesinlikle




bil
ay'ın geceye muhtaç olduğu gibi ihtiyaç duyuyorum varlığına
bir bebeğin annesinde durduğu denli yanında sakinleşiyorum
ve bir çocuğun gülüş zenginliğinde karşımda seni buluyorum
öyle çokça
öyle hakça sarılıyorum bendine




ve bil
dağlarda çiçeklerin yaprak açmıyorsa o dağı ova sanıyorum
ovalarda bereketin dalgalanmıyorsa o ovayı kuru bir çöl gibi tanımlıyorum
ve hayat devam ederken iz yoksa senden bana
tüm doğruları yanlışa havale ediyorum



.....................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
20.08 2010
23.28,,,Mardin