Aşkı gâye bilerek, her dem gönül bağından,
Döne döne muhabbet, biçilmeli değil mi?
Kini kalpten silerek, sevgiler ırmağından,
Kana kana muhabbet, içilmeli değil mi?

Hayat denen akışın, yoktur elbet tekrârı,
Tanrıya kul olmaktır, hakikâtin ikrârı.
Şu yalancı dünyânın, muhabbetse tek kârı,
Ondan gayrı her şeyden, geçilmeli değil mi?

Neye yarar acaba, rehber tutmak inadı,
Ömür müdür nefesi alıp-vermenin adı.
Henüz daha diriyken, gönlün kolu kanadı,
Muhabbet diyârına, uçulmalı değil mi?

Feleğin çektirdiği, ıstıraplar az mıdır?
Zamandaki her mevsim, bahar mıdır yaz mıdır?
Sevdâ türküsü çalan, mızrap mıdır saz mıdır?
Muhabbetler gönülden, saçılmalı değil mi?

Arzusu al goncadır, gül fidanı dikenin,
Lâkin gönül kanatır, acısı her dikenin.
Hasretin elemiyle, hep boynunu bükenin,
Yüreğinde muhabbet, açılmalı değil mi?

İnsan için kurtuluş, ne falda ne kurada,
Yaradandır erdiren, kulu ancak murada.
Mâdem ki bahşedilmiş, bize cüzi irâde,
Muhabbet, hayat tarzı, seçilmeli değil mi?

Veli BOSTANCI