Aşerir Ruhum Yalnızlığımda
İnsanın duyguları üşüyünce düşüverir gölgesi bedenine sonra yalnızlığın koynuna düğümlenir kalıverirsin kendinle öylece...
İşte o vakit Ruh cebelleşir elbisesiyle Yapışır sülük gibi kanına Üşümüş bedenine dolanır Emer seni.. Sonrasında da Gömülürsün kendine kendinle Yapayalnız ve kimsesiz Çünkü çaresizsindir düşüncelerinde Artık değil kalabalıklar Yalnızlıklar da almaz seni Özlersin kendinden başka her şeyi Birdaha tutunamazsın Düşlerinde buz tutmuş meskenine Hadi düşün bakalım Gecede mi gün saklı gündüzde gece mi? Aydınlık mı karanlıkta karanlık tamı aydınlık? Yalnızlık mı haklı yoksa kalabalık mı? Çık işin içinden şimdi değil mi? Peki ya bu kimin aklı? Bilir misin? Türküler Ana gibi Yar gibi Ayna gibi Sır tutmaz bel ki ama Barındırır Anlatır Ağlatır Yakar Yandırır Aşertir bizi ruhumuzda Bir bakmışsın rüyaymış Geçmişiz kendimizden Tıpkı gençliğimizle Uyanmışız yeniden Yanımızda özlediğimiz Güneşimiz En sevdiğimiz bizim Duyuyor musun? Sana söylüyorum İyi dinle Haydi Doğur bizi yalnızlık... Zaman mı? Yirmi Beş Ekim İki Bin Altı Dünya Yılı... Sabiha Rana Yedi düvel gönüllere BEYAZ DÜŞLER paylaşımıdır! |
Tek kelime söylenmesi o kadar kolay,heyhat taşınması o kadar zor ki**GOETHE
Sevgili Rana ne söylerseniz söyleyin nasıl anlatırsanız anlatın yalnızlık öyle bir şey ki yaşamayanın bilmesine imkan yok hatta daha da kötüsü nedir biliyor musunuz kalabalıkların içinde kendinizi yalnız hissemeniz yok mu o çok daha kötü..
Yüreğinize sağlık sevgiyle ve sevdiklerinizle kalın her zaman sevgilerimle..
Çınar GÖLE