Gidiyordun
Bakışların süzgündü, gözlerin ağlamaklı
Adım adım uzaklaşıyordun benden
"Gitme" diyemedim...

Ağır ağır ilerliyordun kapıya
Gitmemek istiyormuşçasına ağır
Belki de son sözümü bekliyordun
Her şeyi değitirecek o sözü
Yapamadım, kendimde o gücü bulamadım
"Gitme" diyemedim, diyemedim sevgilim...

Dönseydin son bir kez geri
Bakışların yaksaydı içimi
Yapardım, diyebilirdim belki
Ama sen dönmedin, dönemedin sanki
Ben de gitme diyemedim, diyemedim sevgilim...

Sonra kapı kapandı, yoktun artık evde
Hıçkırıklarımı duyamadın, duyamadın işte
Koşsaydım arkanda, seslenseydim kalacaktın belki de
"Gitme" diyemedim, yapamadım sevgilim...

Ve sen gittin
Dönüşü olmayan bir gidişle gittin
Benim pişmanlığım kaldı geriye
Ama şimdi olsa derdim, derdim işte
"Gitme sevgilim, n’olur gitme!!!"