Sessizliğin Sesi
Duygularım yaralı
Hiç bir acı hiç bir duygu bukadar içimi acıtmadı Ama yokluğun derinden yaraladı yüreğimi Bedenimdeki tüm hücreler Damarlarımdaki akan kan bile sitem ediyor Ve gözlerimden akan gözyaşlarım sayende Sevgi uğruna kan akan nehirlere döndü Seni yazıyor, seni çiziyorum Anılarla dolu gezdiğimiz sokaklara Bunlarımı haketmişti yüce sevgimiz Bukadar mıydı içindeki aşk Ben seni nedensiz sebepsiz sevmişken Sen ne yaptın? Ardına bile bakmadan Beni bırakıp gittin Şimdi mutlu musun? Ardında delice seven yaralı Bir okadarda yokluğunla Boğulan bir insan bıraktığına Ne istedin sevginle dolu kalbimden Yazık çok yazık oldu Bu büyük aşkımıza Şimdi gururlan aşkım Sayende yaşayan bir ölüye döndüm Yokluğunda seni yağan yağmurlara Akan gözyaşıma Birde bedenimdeki tüm hücrele sordum Senden ne hatıra nede anı kaldı Tek gerçek var aşkınla doluyken kalbim En zor anımda beni yanlız koymandı Şimdi gidebilirsin kalleşliklerle dolu yarınlarına Elveda elveda koklamaya kıyamadığım kır çiçeğim Elveda şimdi gitmeliyim sessizliğin sesi olmaya... Ufuk Güney |