Akşam oluyorZafer çığlıkları atıyor yüzüme Bir bir devrilen mevsimlerin hüznü Yarım kalmış aşkımı arıyordum ben İzbe şehrimin sokaklarında Vakit akşama yaklaşırken Oysa hiçbir günü Doya doya yaşamamıştım Güneş yeni doğmuştu, ışığı sırtımda kamburlaşarak… Üç öğün ömür örüyorum Sabah, öğle, akşam Yarın belki olmayacak Belki olmayacağım yarın Heyhat! Yaşanacak çok şey varken/ vuslata ne kaldı… Emine/ Manisa7 07/07/2010 |