Bilmiyorum nereye gideceğim bu şiirle
Yürüyorum gecenin hüzün dolu sez sisliğinde
Özlem elbisesi giymiş yıldızlar altında,
Ağlatan bir gülümseme gördüm dudaklarında…

Beni ağlattığına bakma; koca karadenizi aydınlatır bir gülüşün aslında
Doğru kişiler olsak da yanlış zamanlarmışız aşkta
Kapattın umut kapılarını çaresizlik var dışarıda,
Azat et yüreğimi, gitmek düşer payıma.

Yoruldum; yalnızlığın kovaladığı kalabalık olmaktan
Müebbet aşk cezamı da kaldırsın gözlerin, zamanı geldi gitmeliğim!
Taşıyamıyorum yaşamda kendimi, çok ağır ödedim aşkın bedelini
Gidiyorum artık, bundan sonra sevmesen de olur beni

Saçlarına bırakıyorum şehrin bütün rüzgârını
Son kez konuşuyorum seninle, al bu şiiri büyüt düşlerinle
Herkes gelince anlarsın gittiğimi “sevilmediğim”
Beni ağlattığına aldırma, sen gülüşünle yaşa.

Şiir çocuk