Bu Sevdayı Bitirmeseydin
Güneş batınca gözlerimde
Kahverengi gözlerini düşünürüm Kahrolası bir hasret yakar içimi Gözlerine bakamam Üzülürüm. Ayrılığın dururken pencerelerde Yıldızlar gönlüme küskündür Ay yüzünü göstermez Sanırım, Sanırım o da üzgündür. Mehtaba bakar, susardık İçimizde anlatılmaz duygular vardı Hangi mevsim olursa olsun Gönlümüzde Hep çiçekler açardı. Ardı ardına içtiğim acı kahvelerde Gözlerin hâlâ durur Her kahverengide gözlerini hatırlarım İşte o an, işte o an İçimdeki yalnızlık sel olur, kudurur. İçtiğim sen olsaydın gözlerine bakarken Gitmeseydin Yüzyıllara sığmaz bir sevda olacaktı Bir hiç uğruna kahverengi gözlüm Bir hiç uğruna bitirmeseydin. Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
çok güzel dizeler
saygılar