Ölümle ÖpüşürkenAkşamın yalnızlığı sararken sokakları Gökyüzüne bakarak yıldızımı ararım Bilmem o da gördümü ağaran şakakları Ne zaman kayacaksın diye haber sorarım Hayat ne acımasız neden zalimdir zaman Nerede sevdiklerim hasretle andım her an Ah vahla geçer ömür vermez ki bize aman Sevdiğimle saati hep vedaya kurarım Öksüzüm, kimsesizim dert içime akıyor Yaşanmayan günlerim ciğerimi yakıyor Felek benle derdin ne, kıs kıs gülüp bakıyor Birgün gelir senin de defterini dürerim Nilüfer yeter artık bırak söylenip durma Dünya bir penceredir bak geç kendini yorma Hazırla sen bohçanı gerisini hiç sorma Ölümle öpüşürken gülerek can veririm NİLÜFER SARP_______8.AĞUSTOS.2010 |