MEMLEKET SENİ…
Ata diyarımsın baba ocağım
Evimsin barkımsın köşe bucağım Ölünce bilirim ana kucağım Nasıl unuturum memleket seni. Ekmek peşinde ayrıldık elden Haberin sorarım her esen yelden Hasretin içimde düşürmem dilden Nasıl unuturum memleket seni. Sevdanı koymuşum gönül köşküme Taşını değişmem dünya aşkına Doyulur mu düğününe meşkine Nasıl unuturum memleket seni. Her nebattan yedim içtim büyüdüm Tozlu yollarında koştum yürüdüm Kıymetini bilmez bende körüdüm Nasıl unuturum memleket seni. Memleket hasreti beni öldürür İçimdeki közü suyun söndürür Rabbim garip kullarını güldürür Nasıl unuturum memleket seni. Ara sıra içim dolar hazzınan Usandırma gelenini nazınan Unutulmaz kışın ile yazınan Nasıl unuturum memleket seni. Sadettin KÖREMEZLİ 06.07.2010 |
Bu güzel şiiri ve çok değerli şairini yürekten kutluyorum… Selam ve dua ile