BEN KÖYÜMÜ ÖZLEDİM
Çesmeleri kurumuş pınarları akmıyor
Köyden giden gençleri geri dönüp bakmıyor
Kalanları bey olmuş bir ocağı yakmıyor
Ben köyümü özledim amma köyüm köy değil

Yolları asfalt olmuş ayağa bulaşmaz çamur
Buğdayın özü bitmiş ekmek olmuyor hamur
Karlar yağmaz olmuş,Toprak doyurmaz yağmur
Ben köyümü özledim amma köyüm köy değil.

Sokaklar ışıl ışıl gündüz gece bilinmez
Komşuluklar tükenmiş,hal sormaya gelinmez
insanlar çeşit çeşit emmi dayı bulunmaz
Ben köyümü özledim amma köyüm köy değil

Kapıları hep kapanmis bacalari tütmüyor
Evlatlari bi görsen baba yerini tutmuyor
Kınalı keklikleri susmuş artik ötmüyor
Ben köyümü ozledim amma köyüm koy degil

Kerpiç damlar yıkılmış beton olmuş evleri
Esmez olmuş yaz günü serin esen yelleri
Kokmaz olmuş bilseniz burcu kokan gulleri
Ben köyümü ozledim amma köyüm köy değil

Hasretinle daglanir yüreğim yanar özden
Eskiler çıkmaz olur ne gönülden ne gözden
Hatıralar eksilmez hem yazıdan hem sözden
Ben köyümü ozledim amma köyüm köy değil

Sadettin Köremezli
30.04.2025