azap kuşum
azap kuşu bağrı deler nağmeleri yürek ezer
kaf dağından uçsa bile ömrünü yoluna serer azap kuşum ötüp durma içip içip sızıp durma feryadını duyan yokki boşuna kendini yorma azap kuşum azapdayım şiirlerde mezardayım yangınım var desende ateşlerde korlardayım azap kuşum azad ettim gönlüne kimi ektin sende unuttunya beni bilmemki ben sana nettim azap kuşum uzaklarda kafes karda gönlüm darda bir ölümsüz aşka düştüm kanser oldum buralarda azap kuşum çarem sensin ömrüme dermanım sensin sende gömdün mezara ruhuma fatiham sensin azap kuşum adın azap gönlüm olmuyorki zap sende vefasızlığa düştün içim dolmuş kabir azap azap kuşum kıydın cana gülün soldu hak cihana sende terkeyledin beni kafes denen bu hana |