Bu aşk insanı ifla etmezCanın çıksın desem ben ölürüm Gitme dur desem beni sevmezsin Ne bileyim ne halt edersen et Gurbet gibi seni özler gezerim İlham gelsin diye beklerken Gecede vuslata eremez bazen Çay kıvamında demli dert ortakları da bulunmaz aslında Şimdi ne yapmalıyım derim Sadece güler geçerim Yalnızlığın en gri tonlarını giydim bu sabah Günüm berbat halim vasat gözlerim de elem deryası İzin ver gideyim istanbulun en soğuk yeri bana hak Boğaza doğru serin serin öleyim ne dersin Kışın bir başka ölüm gelir orda Leş gibi kimsesizler mezarlığında günahlarının bedelini çekersin Bu aşk ta bur da biter Dünya seni sen dünyayı hatırlamazsın Biçare sancılı aşkları çekmiş biri olarak Her şey gibi sende son yolculuğuna uğurlanırsın Geri dönmek istesen de ölüm sensindir artık Pişmanlıklar fayda etmez Sevdaların en bulağını bulduk Hayat işte burda sona erdi Vakit çoktan bitti Yaşam birdaha seni istemez Lakin senin aklın Seni öldüren sevdada sen akıllanmazsın Bu aşk insanı ifla etmez |
yara açmadan değer biçmez
dil söyler kalem yazar belki bitti diye
ama yürek sen ne edersen demez
yüreğinize sağlık