Yükseklere kar düşer benim bağrıma ateş
Şu kışta kıyamette bir ben miyim çilekeş
Bakarım yolunuza yoksunuz abi, kardeş
Penceremde kuşlarla hep sizi düşünürüm.

Bir değil şu gönlümde ayrılığın sızısı
Sabretmekle yazılmış şu alnımın yazısı
Topraklara verdiğim iki ana kuzusu
Gözümdeki yaşlarla hep sizi düşünürüm

Sükudum inkar değil, ikrardandır sustuğum
Yaradan böyle yazmış, haşa olmaz küstüğüm
Her gece yatağım buz, çakıl dolu yastığım
Bağrımdaki taşlarla hep sizi düşünürüm

Bilmem bu gözümün yaşı diner mi?
Bilmem sensizliğe alışır mıyım?
Der miydin bu ocak bir gün söner mi?
Bende bu hasrete karışır mıyım?

Ayrılık rüzgarı zamansız esti.
Mutluluğu geçen yıllara gömdük.
Baharlar sanada banada küstü.
Huzuru gölgeli yollara gömdük.

Sensizlik ne kadar zormuştu meğer.
Senin hasretindir içimde yanan.
Bir hıçkırık sesi duyarsan eğer.
Kapında ben varım demektir o an.