EYLÜLEYLÜL Bir sonbahar akşamı Sokakta buldu oğlum Minicik bir tekiri Henüz belki haftalık Aç susuz ve annesiz Kaybetmiş yolunu da üstelik Aldı getirdi bize Güzelliği,anlatılır gibi değil İsmini Eylül koyduk Evdeki köpeklerle Hemen dost oldu, gördük Eve neş’e getirdi Yaramazımız oldu Gönüldaşımız oldu Sevdirdi de kendini Can yoldaşımız oldu Aradan yıllar geçti Kardeşim onu çok sevdi İyiki de sahiplendi Şimdi bizden bir parça Kendini de pek beğenir Elini uzatırsan,karşı gelir bir pata Sana el kaldırmakta,ustamı usta Oyuncumu oyuncu,Allahın bir güzeli Çok seviyoruz onu ,başka ne söylemeli Yürekten gelen bir ses,der ki hayvanları sev Eylül bize bu duyguyu yaşattı Bir görseniz tanısanız bilseniz ne tatlı.... serapertence(gönülle sohbet) |