senden arta kalan ben
"içim kanıyor" deyip ağlaştığın o an beynimde..
gözlerin inci inci darma dağınık bir ev param parça edilmiş bi öykü we iğrenç ötesi o leş toplayıcıları utandım. ağladım. daraldım şimdi yoksun.. ürküntü bi hayal düşmüş peşime her yanım titriyor her yanımla kaçmak istiyor kendimi tanıyamıyorum sana çok yoruldum be insanım we garip olan artık kabullendim... sawaşçı tüm direngen will powerlar bitti öykü sığ bir rüyaymış gibi hayal oldu.. gözlerin, ape aziz.. we doğubeyazıt.. birde hayalllere asılmış o wenedik. çok uzak değilsin.. ama gel gör ki ben o kadar cesur değilim.. |