İLK DERSMişon , oğlu İzak ile parka gitmiş. Oğlunun oynamasına eşlik etmiş. Amacı , ona hayat dersi vermekmiş. Bir musibet,bin nasihata bedelmiş. İzak , duvarda yürümeye bayılmış. Duvar yükselmiş , İzak yukarda kalmış. Babası kollarını gel diye açmış. Derhal babasının kollarına atlamış. Baba Mişon kendini çekmiş geri. İzak son hızla boylamış yeri. Güvenini yitirmiş , sızlar her yeri. Bu puştluğu anlayanlar gelsin beri. Sana ilk ders , babana dahi güvenme. Her açılan kucağa dost diye gitme. Düşerken dikkat et , dengeni kaybetme. Düşenin dostu olmaz ,bana gücenme. |
mehmet bey hocam yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım