KALBİMİN EFENDİSİ
-Yol yol akar şu gönlüm nefesinden gönlüne-
Yüreğimde her daim esen yelsin sevdiğim Terimde ve gözümde akan selsin sevdiğim Sensiz koca bir hiçim canda belsin sevdiğim Hangi dağın ardısın, adın bulut mu senin? Her mısranda anlat hep halimi işte böyle Turna olup uçan yar aşkı terennüm eyle Kopuzu al eline sevdaya türkü söyle Nağme nağme inlersin, adın hasret mi senin? Vazgeçtim bedenimden yerden yere çal beni Gelir ruhum yanına tek gölgene al beni Sevda yağmurlarıyla rüyalara sal beni Bir nur olup yansırsın, adın umut mu senin? Doğan güne ışık ol ateşe su sevdiğim Asan ile çölü aş özlemim bu sevdiğim Cennette yoldaşım ol, diyeyim hu sevdiğim Deli deli çağlarsın, adın Fırat mı senin? Elimde fenerimle beklerim hep yolunu, Çağlayan pınarımdan arıtırım gönlünü, Kölen olur beklerim göremem ki vaslını Kalbime efendisin, adın ahret mi senin? SANA DERİM: Ne olur rüzgarlarla gel bir an, bir nefeslik…Sonra git, görme sensizliği…Aşk susmak mıdır sevdiğini üzmemek için, aşk yanmak mıdır ığıl ığıl kor misali…Sen ki sen oldum dersin. Neden yar, neden benliğimi bunca ağlatır, dökersin gözlerimden gözyaşlarını…Haydi yar, ses ol, ışık ol, gel düşlerimden sokul gönlüme. Yeter artık …Yoruldum turnaları gözlemekten, bir selamın var mı diye. Sen gel turna diye…aşkı terennüm eyle. Sevgine hep aç kalayım…Gitme! Bu dünyada bir tas su veremediğim, Cennet-i ala’da gölgen olayım. Huzme huzme ışık ol… yüreğime ver sevdanı, gül niyetine. 8.7.2007 SERAP DEMİRTÜRK ÖZALTUN |
Ayrılığı dileme