DENİZE AŞIK OLAN GÜVERCİN
Akşam sularında,
Yüreği nefes nefese Bir ağ güvercin, Tutundu zamanın eteklerine. Ne yuvasına dönüp baktı Ne yıldızlara. Gümüş bir söğüt yaprağı gibi Kendini sulara bıraktı. Balıklarla kuşlarla beraber, Sevdası gözlerinde Bir dereyle el ele tutuşup Denize aktı. Yosun kokulu Yalancı bir cennette karşılaştık. Sayısız seveni varmış, Memnunmuş yerinden Halbuki Onu bir tek ben tanıyordum Kanat seslerinden. |