ÇİÇEKLERİM DÜŞER GÖZ KAPAKLARIMDAN SENSİZ UYKULARIMDANice buğulu camların ardında yaşanmamış bir zamanda, Sürgünlerime biriktirdim bu yetim,kimsesiz cümleleri. Kaç iklim bilinmez diyarlara yolcu,meçhûl yanlarım benim. Ah! Aşk sorgusuz,hesapsız çıplaklığımla, seni yazıyorum. Ah! Aşk ne çok adın var, Yusuf kuyusu gibi zindan. Dudaklarımın kıyısına vuran menekşeleri gömdüm bu akşamüstü. Son nefesime düşmüş bir ağıt. Bir bir sevdan için ettiğim yeminler... Girdabında acı çeken masum duygularım, Dilimde bir kıyamet nakaratı, Sebepsiz yere kanayan bu gökkuşağı. Sadece sevdam... Avuçlarımda sımsıkı sakladığım bütün nasipsiz geceler, O… Ayak ucuma gölgesi düşen bir garip tenha çığlık, O... Hani cemrelerin soldurduğu,yüreğimdeki şiirlerimde bitmeyen yara? O... Bir uçurumun yangınında azad eder sürgün ölümler, gölgelerimizi. Çiçeklerim düşer,göz kapaklarımdan Yar!Diye yattığım soluksuz,sensiz uykularımda, Gök kubbeye açılır avuçlarım. Besmelemden sonra adın, yine adın. Yar! Ben seni susuşumla çığlığım arasında sevmişim. Yar! Ben seni cennetle cehennem arasında sevmişim. Kim bilir kaç kez dokunduğum ölümlerin alacakaranlığında, Ah! Yüreğime çektiğin bu siyah peçenin öksüz ezberinde kalıp, Yokluğuna düşen benden çok uzaklarda k/ayıplarda, Mahşerlerim sönseydi;suyla denizler kadar ağladığım akşamlarda, Yar! Ben seni, pusulam bir cesedi silmiş yasak haritalarda gösterirken sevmişim. YASEMİN CANAN ... |
NE GÜZEL