ZAMAN SUSTURULMAZ
ZAMAN SUSTURULMAZ
Kendime sığmıyorum ellerim tutarken Kendime sığmıyorum ellerim yazarken Kendime sığmıyorum güzelliğin gülerken Kendime sığmıyorum sazım olunca Düşündürülürken Kesiyorsunuz yolumu dostlar Özgürlüğe yürümeyelim mi? Kaybederim kendimi zaman daralırsa Karnım şiş boşalmak ister gönül, gönül Aydınlıklar karartılırken Kuruluyorum sazımla türkü, türkü Gülmek istemesin mi özlediğim anlar Açılmak doğunca bana salkım, salkım Birikimlerimi söndüreyim mi dostlar Zaman susturulurken Yazıyorum konuşuyorum söylüyorum Anlatmak içimde sevinç tomur, tomur Seslenmek görevim var gerçekleri Gerçek olması gerekenleri solmadan Ömür an, an geçerken Yetmiyor üç beş dakika dostlar bana Kölesiyim aşkımın duvar örmeyin Dinleyen zamana sevgili insanlara Bırakında söyleyeyim türkülerimi İçi buruk, buruk gülerlerken Zaman susturulamaz eserken rüzgarlar Söylenecek söze özgürlük az gelirse O bir daha geri döndürülemez ki! Tavı geldiğinde şahlansın umutlarımız Dur demeyiniz tohumlar ekilirken m.paşakahyaoğlu 26 Temmuz 2010 |