GERÇEK HİKAYEDİR ,HATİCE ADANA’ NIN DAĞ KÖYÜNDE AT ÜZERİNDE İKEN TEKERLEKLİ SANDALYE MAHKUM OLUP AKÜ VE BİLGİSAYAR YARDIMI İSTEMEKTEDİR ..ONA UZANA ELLERİN ÇOK OLMASI DİLEĞİYLE VE DİĞER YARDIM BEKLEYENLEREDE...SEVGİLERİMLE...

O saçlarki simsiyah zülüfleri inmiş tek tek beline,
Bakmaya doyamazsın yanağındaki pembe güllere,
Adana’ nın bir dağ köyünde,Toros’ un esintilerinde,
Dağların ötesinde bir kardelen ağlar,Toros’ lara karlar yağar,



Adını Hatice koyar anneciği,onun herşeyi bir tanesi,
Her sabah güle oynaya yemek götürür babasına tarlaya,
Atının boynunda gezinir elleri, her sabah üzerindeki bir edası,
Dağların ötesinde bir kardelen ağlar,Toros’ lara karlar yağar.



O gün kara sabah gelir ,atına hız verir atını tökezler.
Çaresizlik koskoca bir acı ,yol yokki ambülans bekler,
Cahillik karga tulumba taşınır,bahar siyahına boyanır,
Dağların ötesinde bir kardelen ağlar,Toros’ lara karlar yağar,



O neşeyle koşan ayakların,betona çakılr artık sesi,
Zaten derme çatma minicik olan olmayan bir kulubesi,
Bir çardağın altında büzülür,Toros’ lardan gelir acı esintisi,
Dağların ötesinde bir kardelen ağlar,Toros’ lara karlar yağar,



Okuma arzusu yakıyordu içerini,yarıda kaldı tüm hevesi,
Dünya onun olacak bir yardım olursa önünde teknolojisi,
Boynu bükmüş kardelen bir ümit bekler, duyulur diye sesi,
Dağların ötesinde bir kardelen ağlar,Toros’ lara karlar yağar.