GÜNAYDIN...
ÇOK UYUMUŞUM BU GÜN,
GÖZLERİMİ AÇAR AÇMAZ FOTOĞRAFINA TAKILDI BAKIŞLARIM,
HER ZAMAN OLDUĞU GİBİ,
ÇOK.. ÖZLEMİŞİM SENİ..

SEMAYI GÖREBİLMEK İÇİN DAKİKALARCA UĞRAŞTIĞIM ,
KÜÇÜCÜK PENCEREMİN ÖNÜNDEYİM..
BUGÜN HAVA NE TUHAF
YANGIN ÇIKMIŞ BİR EVİN YENİ SÖNDÜRÜLMÜŞLÜĞÜ GİBİ ,
GÖZ GÖZÜ GÖRMÜYOR..
YÜREĞİM SICACIK, Bİ O KADAR DA AĞLAMAKLI
BU GÜN NE YAPMALI DİYE DÜŞÜNÜYORUM
AYIN KAÇI ACABA ?
TAKVİMDEN YIRTTIĞIM YAPRAKLAR NE ÇOK YIĞILMIŞ,
ELLERİNİN SICAKLIĞINI UNUTALI EPEYCE ZAMAN GEÇMİŞ OLMALI !

LAFIN GELİŞİ TABİ; ELLERİNİ, GÖZLERİNİ ,KISACASI SENİ ,
SENİNLE İLGİLİ UFACIK BİR ŞEYİ UNUTABİLİR MİYİM ..

YİNE DÖKTÜRDÜM BU SABAH..
AH YAPABİLSEM ! KEŞKE CESARET EDEBİLSEM DE ;
ANLATABİLSEM SENDEN SONRA KALAN BENİ
UYANDIĞIMDA FOTOĞRAFINI YERİNDE GÖREMEMEK KORKUSUYLA
GÖZKAPAKLARIMI DAKİKALARCA AÇAMADIĞIMI ,
SEN OLMASANDA VARMIŞSIN GİBİ
SENLE YAŞADIĞIMI!
ANLATABİLSEM..
ANLATABİLSEM DE ANLAYABİLSEN SANA OLAN MUHTAÇLIĞIMI...

OCAK 2003