DİPLOMAMDAN UTANIYORUM
Pembe hayaller kurmuştuk bir zaman,
Neler yoktu ki hayallerimizde. Beyaz panjurlu evler, Önünde bir araba, Elimizde ikişer anahtar, Bizi mutluluğa götürecekti güya Geçen haftalar, aylar, yıllar… Gerçek yaşamdı bu Hayalle düşle olmuyor ki. Hep bizim üzerimizde dönüyordu dolaplar. Bize zorla yutturulmak isteniyordu, Ellere acı gelen şuruplar, haplar… Ekmeğimiz dilim dilim çalınıp, Tutturulmaya çalışılıyordu bütçedeki hesaplar… Yolsuzlukla, rüşvetle halkı soyanlar Suratsızca gülüp alay ederken bizle, Hakkımızı istesek diyorlar ki vakit çok erken. Hoyratça alay ettiler umut güneşi batarken. Üzerimize çöktü koyu bir sis, Ekmek aş diyenleri, İnsafsızca copladı polis… İzledikçe televizyonu, Okudukça gazeteyi, Yere yazıp öfkeyle, Zıpladım diplomamın üzerinde. Bunca yıl sizin için uğraştım, dedim. Diplomam kızmadı bana Suç bende değil, suç sende dedi. Senin adamlığın seçimden seçimeyse. Birde beni eline alıp da rezil etme herkese… İşte yine önüne geldi sandık, Senin sızlanmalarından usandık, Ne yaparsan kendi elinle yapacaksın, Bu sefer doğruyla yanlşı ayır… Kendilerine çıkardıkları anayasaya da, Yolsuzluklara, ülkenin soyulmasına da deki; Binlerce kez HAYIR;HAYIR;HAYIR…. _______MEHMET ASLAN________ -----------Sarayköy,24.07.2010 ---------- |
KİM DEMİŞ ÖZGÜRLÜK YOK
Kim demiş özgürlük yok?
Alabildiğine reklam kandırıp sömürene kadar,
Özgürlük var.
Yalan söyleyip kandırıp dolandırana kadar,
Özgürlük var.
Onur,sevgiyi,acıma duygusunu yok edene kadar,
Özgürlük var.
Yasakları çiğneyip açlığa sefalete itene kadar ,
Özgürlük var.
Bölüp parçalayıp kurda kuşa yem edene kadar
Özgürlük var.
Din,dil,ırkı,vatanı alet edip kan döküp koltuğa oturana kadar,
Özgürlük var.
Yoksulluğu kader deyip uyutup yutturana kadar,
Özgürlük var.
Özelleştirip işçiyi kapıya koyup ülkeyi satana kadar,
Özgürlük var.
Çöplükte ekmek toplayıp patlayan bombayı bula kadar,
Özgürlük var.
Köprü altlarında tiner çekip uyuyup soğukta ölene kadar,
Özgürlük var.
Düşüncesini söyleyip hücreye düşene kadar,
Özgürlük var.
Ölüm orucuna başlayıp nazik bedeni bitene kadar,
Özgürlük var.
Prangaya vurup işkencede konuşturup yorulanakadar,
Özgürlük var.
İdam sehpasında son arzusunu söyleyene kadar,
Özgürlük var.
Kürsüye çıkıp mangalda külü bitirene kadar,
Özgürlük var.
Aşur ŞAHİN