...FİGÜRAN...
kurgusu bozuk filmin
figüranıydım gözünde dağınık saçlı, yorgun bakışlı... korkularından arınamamış mutluluk için birilerine bağımlı kendisinde bile barınamamış.... pimi çekilmiş hayatın tozu dumana katan sahnelerinde ayak altı zamanlarda görünen sonra bir daha hatırlanmayan ihtiyaca binaen aranan zayıf ve asık suratlı adam dayanağı olmayan.... attığın peçetenin en koyu lekesi gibi; görmek istemediğin, bakmadığın bir yerde, hiç doğmayacak güneşler bekleyen sevilmeyi sözlükten bilen sarılmamış yaralarını kaşıyan yarım yamalak düşünen hiç konuşmayan kuytu köşe bir adam... emniyeti açık bir silah gibi iki kaşının ortasındayken zamanın namlusu gelir filmin son sahnesi en karmaşık halindeyken ölür figuran. kimse bilmez kimse hiçbirşey hissetmez.. son mutludur ya başrol için ölmüş figuran çok mu ? yarın doğar yenisi birşey eksilmez... |
figüran belki de bendim filmde
hepimiz birar figüranı oluruz görünmez acı gerçeklerin
kutlarım yürekten
sevgilerimle