Düşümdeki Şato..
Dün gece düşümde gördüm,
Büyük beyaz bir şatom vardı. Renk renk çiçekli bahçesi, Çağlayanlar akan heykelleri İçerde yüzlerce oda.. Açtım odaların kapısını Bir oda dolusu ümit, Bir o kadar da sevinç vardı.. Uzun bir holden geçtim, Her yerde gümüş şamdan, Yaktım hepsini birer birer, Birden aydınlandı ortalık. İndim baktım merdivenden, Karanlık bir mahzendeyim Attım içimdeki korkuyu. Kini, nefreti kırmızı şişeye Hüznü, üzüntüyü küplere Doldurup kapattım tıpasını.. Şatom dönüştü ÜLKE’me Bahçesinde toplandı insanlar, Elele, kolkola dönüyorlardı Neşe ve mutlulukla.. Şatomda yoktu riyakarlık Ne sahte gözyaşları, ne de düşmanca bakışlar.. Dilerim bir gün, dünyam da benzer, Benim beyaz şatoma.. |
Dizelerinizi okurken bile pozitif enerji yükleniyor insan.
Yüreğinize sağlık şairem.
Tebrikler.
Sevgi ve ışıkla