Kaçıncı Cumasıdır BuŞimdi bir kopan sayfa boşluğu, Yokluğunun kaçıncı cumasıdır bu Suretinde şehirlerim Üşüdü parmak uçlarım sevgilim... Miranın ışığı gölgede kaldı Sokaklarım karanlık,kayboluyorum bazen Unutuyorum anlık şeyleri Eskidi düşlerim,kaçamak gün sızıntısında Doğan üryan çocukluğum,kefaletsizdi Kutsandı çocukluğumuz... Bir günah gündüzün yamacında Ak sakallı dedenin nerde nurlu mısraları Tüm replikler ,hüzün kokar artık Hüzünlüdür şairler,paslı yürekleri,cevher kalemleriyle Darağacı,gölge oyunu yakınımızdı,ağlayan bebeklerde... Şimdi bir başka Herkes kadar aşk’a Yabancıyız ... Tutuldu,kubbemde yeşeren sığıntılar Yanaşma günlükler uzakta,yapraklar döküleli uzunca oldu Vakit’in acımasızlığında içtik,zemheride ayazı Hangisi yakar ki bizi Bir avuç ateşmi? Yoksa, Belkilerin,keşkeleriyle geçen zaman mı? Kaldırın tabutları önümden Gelse de ölüm en tezinden İçmeden ölemeyiz sevgili, kendi zehrimizden Kangrenli kalbin son atışında,sonumuz... Şimdi bir kopan sayfa boşluğu, Yokluğunun kaçıncı cumasıdır bu... Siyah İnci/Yasemin Şen |