Sanma ki ne bağ kalır ne de bağcı üzümsüz
Aşk ile gönüllere akmıyoruz. Sorun bu
Ne bizler çaresiziz ne sorunlar çözümsüz
Yarınlara umutla bakmıyoruz. Sorun bu

İnsanlığın erdemi sevgiyi unutmuşuz
Her şeye razı olup nefisi avutmuşuz
Her şeyi ben bilirim diye bir yol tutmuşuz
Başkasının fikrini takmıyoruz. Sorun bu

Birisi oyun yazar dağıtır bize rolü
Bu rolle yönetildi yıllarca Anadolu
Okumak araştırmak gelişmenin tek yolu
Doğru mumu bulup da yakmıyoruz. Sorun bu

Hazıra alışmışız vereni saydık cömert
Tembellik içimizde kökleşmiş en büyük dert
Akıllı geçiniriz renkler koyu lacivert
Oysaki hiçbir şeyden çakmıyoruz. Sorun bu

Coşari felsefenin anlamı yok feri yok
Adaletsiz ülkenin elbette göçeri çok
Sevgisiz düzelmiyor kafana bu fikri sok
Yüreklere sevgiyi ekmiyoruz. Sorun bu

12.07.2010/Samsun

İbrahim COŞAR