ÇİFTÇİ AĞLARDallardan sarkardı, iğdeler narlar, Çiftçi oturmuş, altına da ağlar, Meğerse para, etmez olmuş onlar, O, borcunu düşündüğünden ağlar. Yokmuş cepte, tohum için parası, Yıkılmış bahçede, ekmeklik serası, Sel basmıştı her yeri, ağırdı yarası, Oturmuş kara, kara düşünür ağlar. El vermez olmuş, güvendiği vekiller, Sormaz olmuş, halini kimseler, Üşüşmüş başına, faizle borç verenler, Borç almışta, boyun büktüğüne ağlar. Tefeciler der, elinden alırım tarlanı, Ben anlamam, öde şu borç paranı, Yoksa kızdırırsın karşındaki bey ağanı, Benim çiftçim, şaşırmış da ona ağlar. a.yüksel şanlıer |