BİLİR Kİ MEVLA GELE
Bilmez mi bu gönül bilir ki mevla gele,
Huda’ ya münacat dertleri sürsün yele. Geçti beyhude ömür düştük bir inkara, Desti kudretinle ver sensin bize çare. Ey yareme söyle ciğerim pare pare, İçim boş perişan yok mu aşık’a yare. Yetiş yaram sızlar aşkıma ışık yükle, Ay küskün karanlık bir iz bir nefes üfle. Aklıma fikrini ver ki güçlerim olsun, Hakikat yolunda fener ışığım olsun. Herkeş gül kokulu alımlı hayat yüklü, Bostan ıssız çorak yüreğim ayaz yüklü. Dilden dile düştüm bu milletin eline, Dil susmuş lal olmuş çeksin artık evine. Evvel ahir mimarı o dur mekanı olmaz, Hakiki çevherdir o hiç bir zaman solmaz. Kim yağmaya verdi mücaz dil oldu varı, İhtiyaç koymadı Halidun’a kanı arı. Dost kalem dostumun diliyle yakardım duy fakirini bir nebze can ile yenile şoy hakirini kudretin karşısında yitirdim akl-ı fikirimi kulluk mertebesinde daim kıl aciz hacı ali’ni Sanmaki bu dünya boşluktan ibaret Türlü,türlü halvar hem de keramet Pişip insan olmak büyük marifet Seherlerde zikret yap sen ibadet______aşık komani |
Türlü,türlü halvar hem de keramet
Pişip insan olmak büyük marifet
Seherlerde zikret yap sen ibadet______aşık komani
güzel şiirini en içten kutlarım yürek sesin var ola kalem dost selam saygı ile