hani bazen ilham doğar ya işte öyle birşeyI Seni beklemekten gözlerimde kuruntu oluştu Öyle dargındı ki bu gözler, hasreti gam ile keder Belki de sağır kelimelerim, üzgün ve mahcuptu Kendimi yârimin kollarına bıraksam, yâr neder Gözlerinden gözyaşı olup akmayı dilerdim hep Çocuklar gibi elinden tutup salınmak isterdim Yanaklarından akmalı, ellerinle silinmeliydim Parmaklarında gözyaşı gibi süzülmeliydim hep II Korka korka ışık saçan mum ve çehren Yüzün gölge ile şekil alıyor, sen ve ben Gölgem gölgende bir çift oluyor yâren Aynı heyula dünyaları gibi, sen ve ben Kalp şekli alan gölgelerimiz ve bir mahzen Birbirimize parmaklıklar olduk, sen ve ben Hayalimizle döndük, pervane ve semazen Doyasıya sevişmiştik ten tene sen ve ben |
Birbirimize parmaklıklar olduk, sen ve ben
Hayalimizle döndük, pervane ve semazen
Doyasıya sevişmiştik ten tene sen ve ben
Güzel bir şiirdi. Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.