HAPSOLMAK
Keklik ürkekliğindedir uykularım.
Ufak bir çıtırtın gelince aklıma, Kanat sesleriyle uçuşur gider. Gecenin dar koridorlarında uykuyu ararken. Gecenin hüznü, üzerime çiseler . Ela gözlerin, yırtar gelir geceyi, Tırmalar, zihnimin bir köşesini. Uykularım, sensizliğin basamaklarından ağır ağır iner, Ben senin, o ahu görüntünü ezberlerken, Gece, bir ibadetin sukuneti içerisinde ilerler. Aniden, bir sabah öldürür geceyi. Sabahın cezası; geceye, Gece üzerime hüküm giyer. ...Ve ben, sana hapsolurum. M.ÖLMEZ |
Gecenin hüznü, üzerime çiseler .
Ela gözlerin, yırtar gelir geceyi,
Tırmalar, zihnimin bir köşesini
kaleminiz daimolsun