Dola boynuma yar kollarını
Dermedim has bahçenin güllerini
Tutmadım yarimin ak ellerini Unutamadım şirin sözlerini Tarayamadım zülfün tellerini Seyredemedim elâ gözlerini Saramadim yarim ince belini Silemedin yarim göz yaşlarımı Söndüremedin gönül ateşimi Yıktın hayallerimi düşlerimi Bana ışıyan inci dişlerini Yüreğim ısıtan gülüşlerini Özledim al elma yanaklarını Gecemi gündüze kattım koylarda Umutla bekler gözlerim yollarda Yıllardır hasretim selvi boyuna Gel yar dola boynuma kollarını |
lutfen kabul edin.
haklisiniz,hakedenlere sarfedilmesi gereken yuce bir duygudur sevgi.
saygilar