YAŞAM BAHÇESİNDEBen bu yaşam bahçesinde Gündüz gece sevgi serptim… İki kumaş arasına pamuk yayıp, Rahat etsin dedim pamuk yastık, Rahat yatsınlar dedim yatak, Evini örtsün dedim perde diktim. Bu yaşam bahçesinde, bin dokuz yüz seksen birde… Sigortaya asfalya denilirdi sigortacılık yaptım. İnsanların yirmi dokuz sene mallarının, evlerinin, Arabalarını sigorta yaptım, çarpılıp yandığında, Mallarına zarar geldiğinde o zor günlerinde, Ellerinden yirmi dokuz yıl tuttum… Bin dokuz yüz doksan sekiz beyaz eşya dedim. Aldıkları eşyalarını evlerine teslim ettim. Hem elektrikli hemde kahverengi, Ben yaşamım boyunca bir şeyler verdim. Fakat kimse bana umut bile veremedi Ben kimseye hayır olmaz demedim, Bana Kimse tamam olur diyemedi... Ben bu söylediklerimi, Bana göre doğru yaptım sandım. Biliyorum mutlaka hata yaptım. Artık şimdi hata yapmıyorum, Yeniden başlıyorum… Kimselere artık bir şey vermiyorum, Şimdi gelsinler kendileri versinler, Benden bir şey beklemesinler. Şimdi gönül borçlarını ödesinler... Ben bu yaşam bahçesinde… Barış ektim, dostluk ektim, Birlik diktim, umut ektim, Çok uğraştım çokta çektim… Ben bu yaşam bahçesine, elli dört sene evvel geldim. Kimselerden farklı bir şey hiç beklemedim… CEMAL USTA |
Barış ektim, dostluk ektim,
Birlik diktim, umut ektim,
Çok uğraştım çokta çektim…
ÇOK GÜZELDİ YAZAN YÜREĞİ KUTLARIM