Deniz ( Akrostiş )
Denize bakıyorum, dalgaları benden çok ama çookk uzakta,
Esen rüzgarlar fırtınaya dönse de, ulaştırsa tez zamanda, Nefesini hissetsem taa benliğim derinliklerinde, İstanbul şahit olur mu acaba, hevesimi nefesin yapmama, Zamanı durduracağım işte o anda... Köpüren bir şampanyanın damlaları gibi, Asma yapraklarıyla mı kutsasam nefesini, Razı olur mu peki gönüller, Ankara’da deniz olmayıp ta nefesinin olmasına, Tıp tıp atan bu yürek kabarmaz mı ? Ağlamaz mı haline, köpüremeyen Şampanyanın, akıp giden damlaları olmasına... |