GEL...
GEL, gönlümden tut SULTANım
Perde perde üstüne GÖRüneni de GÖRemez olmuşum E ZATen yerin gönlüm... Ama nerde ’SEN’-i görecek gözüm... GEL, gönlümden görün SULTANım BENsiz b-AŞK-alaşayım BİR SESinden ANlayayım Ya ASLInda gönül diyor SANA EZELden HAY’ranım!... ASL acım, unutunca başlıyor Farkındayım... ANdıkça, anlıyorum Ne çok yanılgılarım... GELdiğini, GEL dediğini DUYayım... |
saygılar