Gönül Hırsızım,

Yaktın sen beni…
Öyle bir yangın ki, alıyorum yüreğimi ellerime
Karadenizin hırçın dalgalarında ıslatıyorum
Belki söndürür diye…
Olmuyor be imkânsızım…
Ne seninle, ne sensiz geçmiyor zaman…

Nasıl oldu,
Nasıl girdin rüyalarıma, hücrelerime…
Anlayamadım, farkına varamadım…
Dilimi susturdum,
Yüreğimi susturamıyorum…
Ben anlatamıyorum senin gibi derdimi,
Dilim lal söyleyemiyorum sevgimi.
Kara bulutlar kaplamış gözlerimi
Birazdan yağacak sevgi yağmuru
Biliyorum, yanımda olsan, uzanıp sileceksin
Ağlama diyeceksin, sana yakışmaz
Ama olmuyor be imkânsızım…
Gönül hırsızım…
Sineme düşen bu har,
yakıyor kül ediyor beni…

Off! ..
söz dinlemez, akıl almaz yüreğim,
Söyle nereye gideyim…
Buralarda duramıyorum
Bu şehre sığamıyorum…
Ne aşka,
Ne sana veda edebiliyorum…

Sahildeyim bir bankta oturuyorum.
Üşüyorum…
Gözlerim ufukta…
Güneş her zaman ki kızıllığıyla
Denizin üzerinde yakamozlar bırakarak
Ve tüm ümitlerimi
Sensizliğin yorgun akşamından alarak batıyor,
Yeniden doğmak ümidiyle…
Merkez/RİZE

Neriman Kul Atik