Aşkım(ız)
Aşk yavaş ama acı bi şekilde sinsi bi hastalık gibi bedenimi sarıyor,
En kötüsü de buna bile bile şahit olmak, Kıvranmak biraz daha aşktan yıpranmak ama yinede mutlu olmak onun yanında Her geçen gün onun yanında olma isteği biraz daha artıyo içimde Bazen çok sinirliyorum dişimi sıkıyorum gelsin ona kızıcam bi daha affetmicem diyorum. Olmuyor,hemen anlatıyo bana ne yaptıklarını neden böyle olduğunu bi de iltifat ediyor üstüne Gönlüm alınıyo tabi hemen,inanıyorum inanmak istiyorum belki de Karşısında gözlerinin direnemiyorum aşkın karşısında duramadağım gibi Ruhumu dinlendiriyo onu dinlemek,Arınıyorum unutuyorum bazı şeyleri. Yormuyo aslında beni onu sevdiğim gibi deli seviyo beni Bazen umursumaz hareketleri deliye dönmeme sebep, Bağrıyorum,Çağrıyorum..Tam dönüp gidicekken gitme sesi.. Ellerini belime doluyo,ağlıyo hafif bi sesle özür diler gibi Hep böyle yapıyorsun demeye kalmadan, Bi daha olmayacak seni sevdiğime yemin ediyorum ki sözleri dökülüyo ağzından Sonra birbirimize sarılıyoruz konuşmuyoruz biz süre, Sadece bakıyoruz bi daha hiç beraber araya gelmeyecekmişiz gibi uzun uzun Gözleri kıpkırmızı dayanamıyorum onu böyle görmeye Hadi kendine gel diyorum,seni bi daha üzmiycem diyip öpüyor beni, Keşke buna inanabilsem.Aşk ne kadar zormuş, Bir yandan ona ona bağımlıymışsınız,Bir yandan da bırakmak zorundaymışsınız sanki Ya devam edersiniz ne kadar süreceği için,Ya da vazgeçersiniz yettiği için Ben mi ? Onun sesine bağımlıymışcasına tutuklu kalmak istiyorum Bir hastalık gibi bedenimi sarmaya devam ediyor aşk, Ama her safhasında aşkın hastalık olduğunu unutturuyorsun bana.. Ben unutmak istediğimden mi bilmiyorum bu hastalık beni mutlu ediyor Yasaklarınız vardır hani,yapmamanız gereken, Her yeni gün sana yasaklıyorum kendimi,bağlanmak yasak,dokunmak yasak.. Yanında yasakların hepsini tereddüt etmeden çiğnetiyorsun bana Özgür olma hissini veriyorsun,Bi yandan da seni hiç bırakamayacağımı düşünüyorum Napıcağız biz seninle ? Böyle severken ayrılmak zorunda kalmayacağız dimi ? Hayır , Hayır mutsuz bitmemeli bu aşkın sonu sen de biliyorsun Beni bırakmayacağını her gün fısıldıyorsun kulağıma,Bu durumda ben seni nasıl bırabilirim ki İkilemler de aşkımızın bi parçası sanırım, Ve ne yapacağım konusunda hiç bir fikrim yok Sanırım herşeyi akışına bırakmalıyız, Uzak bi yere tatile gitmeliyiz belki de bizi kimsenin bulamayacağı huzur dolu bi yer Ya da bi süre evden çıkmayız her yeni güne birbirimizin yanında uyanırız Ah ! artık düşünemiyorum,düşünce sistemim iyice alt üst olmuş En kötüsüde artık Düşünce sistemime de yayılmakta aşkın.. |