Şiir; virgülü sen, noktası sen
Üzgün olman bile güzel sevdiğim
Görmesem de seni Hüznün yankılanır uzaklardan Hissetmek için göz gerekmez Görmeden, Dokunmadan, Konuşmadan sevdim seni, Dili yok ki seni sevmenin… Hüznüm ve ben. Uzaklardan gelir kederim Tıpkı göçmen gözyaşlarım gibi Sen üzülme diye hüznüme Gözyaşlarımla sildim Sesimin solgunluğunu. Şiirim ve ben. Koyma beni harfsiz, kelimesiz Dilsiz bırakma, Benden gidip de Şairim ben hasretinle Sensiz neylesin Sözcüklerim harflerini Neylesin ellerim tuttuğu kalemi Şiir neylesin beni. Sensizlik ve ben. Sen üzülme diye nokta koydum hüzünlerimin sonuna neşelerimin arasına virgül olduğundan her iki noktam gözlerinin açıklamasıdır… |
usta mısralar antımı sivriltmiş
tebrikler saygılar