ben nöbetçi ölümcü
[
kil yoğurur çile kinle nasır tutan ayalara zamana bin öfke demlenir bir kız bellide hayat kül dumana erketeyken sen kuş tüylerinin liboşu acı hangi nerende sızı güllere güler kıçının kırık ırzı gecenin ayazı gonca üzerinde sulu damlalar olurken ve azap çiçekleri döl verir sabaha baktıkça aynalarda ben bana her bir damla yediverir bu acube yaratığa sorgusuz peydahlanan veletler sorumsuz itlerin dölünden çürür ve ben nöbetçi ölümcü yandan ölemem dirilirken mersaus 7..7..200....... |