tanımadım belki sevcanı hikayesni duydum dinledim içim yandı söz sevcan dedim adını bile değiştirmeden anlatıcam hikayeni gecenin bir yarısı olsada aydınlıksa eğer kalemim söz verdim ve şimdi burda sevcan okuduğunuz her satırda

Üç kız anasıydı Zehra kadın…
Toprağın kadınıydı;
Koca dayağıyla ezilmiş,yaralanmış bir yürek…
Üç kızı vardı ama …
O-nursuz kocasına yetmedi…
Erkek evlat! İstiyordu ya;
NE SUÇU VARDI ZEHRA KADININ???


İlk göz ağrısı Sevcan’ı
Daha onbeşinde
Körpe,
Zayıf
Çocuktu….

Kırkbeş yaşında bir adama; tazecik gelin gitti
Komşu köye berdel gitti Sevcan
Gitti ya, düğünsüz kınasız
Neye yansın yüreği?
Kara bahtına mı, anasına mı?

Töre,berdel bu ya;
Ata,namus bu ya;
Sesi çıkmadı Sevcan’ın

Daha onbeşindeydi.
Ne bilirdi ki kadınlık yapmayı;
Kırkbeş yaşında aksi bir adama!
Ağır geldi kaldıramadı
Bir sabah ezanında
Yalvardı Allah’a..
Titredi elleri ağladı ama…
Geçirdi yazmasını
Kara yazılan kaderine yenik
O incecik boynuna

Sevcan daha çocuktu
Anasının gözbebeği
Kardeşlerinin sığınağı
Babasın kurbanı…
Törenin zaferi oldu …
NE SUÇU VARDI SEVCANIN???