Müsayip*
Müsayip
Gönül dostum sorma benim halimi Kötü kaderime küstüm Müsayip. Gurbete saldılar gonca gülümü Yüreğime hasret bastım Müsayip. Onu hatırlatıp incitme sakın Şimdi yar dediğim ağyara yakın Ona sitem etmek var ya velâkin Bir gün döner diye sustum Müsayip. Çok özledim desem dönüp gelmiyor Gözden ırayanlar halden bilmiyor Urganımı çeken dardan almıyor Canımı zülfüne astım Müsayip. Burada düşküne selam veren yok Perişan halini bir kez soran yok Gönül kapısını çalıp giren yok Yâd oldu otağım destim Müsayip. Hazaniyem hasret sardı özümü Çaresiz çekerim alın yazımı Kim anlar ki benim yürek sızımı Say ki boş duvarlar dostum Müsayip |
Selamlarımla.