Ruhuma dokun en az yerinle
Dağıt yüzümdeki hüznü

İskambil kağıtlarından fal bak bana
Tavla oynayalım beraber
Ya da satranç, domino, tavla
Zamanı içelim beraber
Yağmurda ıslat beni
Sonra saçlarınla durula
Vücudunla ısıt

Titriyorum yokluğunun ortasında
Üşüyorum
Bir beyaz bulut bul
Bir parça güneş, ay ışığı
Hiç olmasa
Bir yudum mavi deniz bul
Yeter ki elin boş gelme aşkımın lateritliğine
Yoksa konuşacak bir şey bulamasak
Susarak tükeniriz karşı karşıya

Hacimsiz duygular doldurdum bardağına
Korkma iç
Benden zarar gelmez sana
Bütün zarar vermelerimi evcilleştirdim ben
Sevgiye batırıp akladım kötülüğümü
Ne kadar zorlasan da beni
Gözünün rengini çalıp pazarlamam kimseye
Bana güven
Seni aldatmam kendimle

Güzel sözler biriktirdim sana
İsteme
İsteme utanırım yüzüne söyleyemem
Söyleyince değersizleşir yaşam
Tüketirim kendimi ucuzca
Birazda saklamam gerek ikimizi içimde
Her şeyi bilsen kendini kaptırırsın hiçliğe
Biliyorsun
Benden ne alırsan kaybolur kulağının derinliğinde
Bunu sana bir daha verme şansım kalmaz
Senin bunu bir daha alma şansın kalmaz
Havada uçuşan sözlerin altında
Koparız birbirimizden
Soyutsuz somutluklara döneriz

Ruhuma dokun en çok yerinle
Doldur içimdeki boşluğu

Yüreğimi sar yüreğinle
Kalp atışlarımı say
Herkese benzeme ne olur
Bir paralel meridyen kavgası olmasın beraberliğimiz
İstersen
Hislerimi dondurabilirim
Mantığın kabalığında kaktüsler besleriz sonra
Aritmetik bir sevda formülüne döneriz
Sayıları silsen ikimizde çaresiz
Formülü silsen
Gözlerimiz yeni sayılar arayan birer cinnet tablosu olur
Sen bilirsin
İstersen
Kaktüsler kurusun yalnızlıklarında
İkimiz birbirinin kanatlarını öpen kelebekler olalım
Bir güne sığdırsak da nefesimizi
Aya çizerim gözlerini
Ölümsüzleşiriz

Ruhuma dokun herhangi bir yerinle
Herhangi bir şey olsun
Güzel bir şey...



ahmet beşer