ARTIK
Sevdanın yüzünden,ağırdı saçım,
Benim için sevdan,bitmiştir artık. Ellerin içinde,eğildi başım, Dik yürüyen ozan,ölmüştür artık. Yıllarımı çalıp,götürdün benden, Ayrılırmı ruhum,candaki candan, Aşkın zehir oldu,çıkar mı kandan, Kesildi damarım,kan akmaz artık. Her mevsim bağımda,gülümdün benim, Yüce dağlarımda,karımdın benim, Gönül otağımda,yarimdin benim, Gördüm ihaneti,yıkıldım artık. Ne kaldı geriye, acıdan başka, Hiçmi saygın yoktu,yaşanan aşka, Yok ettin sevgiyi,bu duygu başka, Yüreğimde sevgin,kalmadı artık. Seninle kurduğum,hayaller vardı, Sakin bir kasaba,bir yuva vardı, İçinde yaşayan,canda can vardı, Yıkıldı hayalim,yok oldu artık. Duman oğlu sevgiyi,kutsal bilirdi, Seninle ağlayıp,senle gülerdi, Mısralarda bile,seni söylerdi, Yazmaz oldu kalem,kırıldı artık. |