MUTLULUĞUN ADI SEN
Bu sabah uyandım mutlu ve mesut
Gözlerim dünyaya bir başka baktı, Duygularım dizginsiz midir nedir? Kalkıyor şaha.. Etrafıma baktım da şöyle bir, Erik ağaçlarının çiçek açtığını gördüm Kuşların cıvıltısını o güzel ötüşlerini duydum Uzun çok uzun zamandır göremediklerimi, Gördüm yaşamın orta yerinde yaşarken Yaşayamadıklarımı gördüm yaşadığımı anladım Sonra döndüm nedensiz Düşündüm. Neydi bunları görmemi sağlayan Ya da kimdi? Neydi benim görmediğim şey Neydi gözlerimi açan güzellik. Yaşadığım mutluluk mu? Sevda mı? Aşk mıydı? Oysa ben topraklara gömmüştüm Çürüsün diye Yüreğimdeki aşkı Öyle bir zamandı ki yaşadıklarım Gündüzlerimde mana Gecelerimin özlediği sabahlar yoktu sanki Bir çöl hayatında yaşıyordu gönlüm Kervan geçmez bir yol Yolcusu olmayan bir handa hancıydım, Lakin şimdi acı ve mutluluğu aynı günde Aynı saatte yaşayabiliyorum. Görebilmenin… Hissedebilmenin… Anlamaya çalışabilmenin… Ve şiir yazabilmenin… Mutluluğunu yaşıyorum… Anladım ki Seni görebilmektir Duygularımın yoğunlaşmasını sağlayan. Seni görebilmektir Gökyüzünde yıldızları önüne serebilmek, Seni görebilmektir Duygularımı kâğıda döktüren. Ve…. Huzur bulmaktır varlığını düşlemek Seni sevmek, senden önce ölümü düşünürken…. Seni sevmek, Senden sonra ölümle arkadaş olmaktır…. Seni sevmek, Gülmektir, ağlamaktır Seni sevmek Ölesiye sevmektir Ölmektir |