SENSİZLİĞİN KUCAĞINDA GİDERKEN ÖLÜMENereden bilecektim ki, Sen, bensiz kalmadan, Bana sensizliği tatıracağını, Küskünüm sensiz her şeye, Zehir zıkkım oluyor, Bir yudum su bile sensiz. Renkler solgun, Gündüzler bile gece. Sensiz tutldu dilim, Çıkmıyor ağzımdan tek hece. Ne elim tutuyor ne ayağım, Gidecek senli bir yer bulamadım. Neden sevgilim neden.... Umutsuzluğun tam eşiğindeyim. Sensizliğimin son rengini istiyorum, Evet bir renk istiyorum sensizliğime, Yalvarıyorum Tanrı’ma, Bana bir renk nasip et, Bir tek renk... Ama......MAVİ.... Senli anılarım boyansın o renge. Sensizliğin kucağında ben giderken ölüme. GÜLER GÜLTURAN |