Kardelenler açmış yüreğimin tarlasına
Mimoza çiçeği kokuyor yanı başımda
Ne güzel hayaller kurmuştum tek bir başıma
Pembe sayfalar açmıştım, gönül hazneme

Hiç ağlamazdım ben, kader kısmet der
Başı belalı olsam da küsmezdim.
Bu ne hırs, bu ne ıstırap bizlere
Asla olmaz deme, dünya fani derler.

Ah derdim bu sıla özlemi
Alır götürür beni, hasrete
Kapımı çalmazdı bir tek hasımım
Menfi olmuştu yer gök ve dost

Anlam veremezdim olanlara
Kabullenemezdim aldığım, ıstıraba
Olmamalıydı bu derdim bana
Allah’a havale etim, olanlara

Bilmeliydin ateş düştüğü yeri yakar
Kâh olurken bilmeliydin bu kadar
Köz olmadan izi kalır kalbimde
Olmadan anlamalıydın, değerimi

Gözlerim sana ağlar artık yar
Silemem akan yaşları, zor
Unutamadım geçmişi, bekleyenim var.
Her şeye rağmen, BEN ve SEN

Mehmet Salih APARI