ÖYLESİNE ESTİ RÜZGAR BU GÖNÜLE İŞTE,
Öylesine esti rüzgar bu gönüle işte,
Eski anıları sarıp sarmaladım bir odaya sakladım, Kapısını hızla kapadım kalın zincirlere bağladım, Hep yutkundum tam söyleyecekken susturdum, Öylesine esti rüzgar bu gönüle işte, Saklı bahçeme rengarenk çiçekler ektirdim, Sonraysa vazgeçtim su verdirmedim kuruttum, Çukurunu kazdırdım derin mezarına gömdürdüm, Öylesine esti rüzgar bu gönüle işte, Umrum değil artık kötü olan kısmını saymıyorum, Zaman nakışını işlesin yüzüme aldırmıyorum, Kalan geriye güzel ne varsa bohçamda saklıyorum, Öylesine rüzgar esti bu gönüle işte, Bazen izliyorum açıp kapılarını gizlice, Neler varmış meğer gülümsüyorum sessizce, Bazen kanatıyor ,yaralarını siliyorum gizlice. BİNAY SEYMEN 8.7.2010 |