DÜŞ
Düşlerimizden meleklerin geçtiği zamanlardı...
ufacık esintiye kasırga olur bir damla suya akardık sonra susardık ağır bir duman gibi aşkların denkleminde, hatırlarsan düşünde... düşünde karşılaşmıştık! yaraları çok çocuklardık aynı şiirin dizelerine vurulmuş aynı yıldızı tutmuştuk dileklerimize ve aynı sınırlarda kopmuştu zincirimiz! coşkusu çok delilerdik kendi deliklerimizde hüzün biriktirir kar yağdırır güneş açardık hatırlarsan düşünde... düşünde kesişti zamanın zamanımla ellerin ellerimle gözlerin gözlerim-le (gözlerin gözlerim! gitme...) Şimdiyse... zaman yolundan saptı kimbilir! (kimbilir! böyle şaşkın kuşlar varken gökyüzünde...) bir aşk çıkmazında vuruldum ve kendi kanımla lekelendim! düşünde gördüğün o tek kanatlı melektim ben oysa... (oysa düşünde tek kanadı vurulan!) Neşe Çınar |